Andrzej Chramiec

Urodził się 27 listopada 1859 roku w Zakopanem. Lekarz, przedsiębiorca, działacz społeczny i polityczny. Po ukończeniu gimnazjum w Wadowicach studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, dyplom uzyskał w 1885 roku. Był pierwszym zakopiańskim góralem, który skończył wyższe studia. Po praktyce u doktora Czerwińskiego w Fürstenhoffie w Styrii powrócił do Zakopanego i otworzył własną praktykę lekarską.

W 1886 roku Andrzej Chramiec został pierwszym lekarzem klimatycznym w Zakopanem, a rok później leczył już w swoim sanatorium – zakładzie wodoleczniczym. Od 1885 aż do 1906 roku był nieprzerwanie radnym gminnym, a w roku 1902 został wybrany na wójta Zakopanego. W latach 1912-1916 pełnił funkcję prezesa Rady Powiatowej w Nowym Targu. W Zakopanem doprowadził do wytyczenia dzisiejszych ulic Kościuszki i Witkiewicza oraz zamiany gospodarczej Drogi Żelaznej w spacerową Drogę pod Reglami. Wraz z hrabią Władysławem Zamoyskim przyczynił się do doprowadzenia do Zakopanego linii kolejowej, starał się o budowę szpitala i elektryfikację miasta.

W latach 1902–1906, kiedy był wójtem, doszło w Zakopanem do głośnego konfliktu pomiędzy reprezentowaną przez Chramca gminą a Komisją Klimatyczną, tzw. Klimatyką, kierowaną przez doktora Tomasza Janiszewskiego. Gmina sprzeciwiała się daleko idącym planom modernizacyjnym dotyczącym sanatoriów, wodociągów i kanalizacji proponowanym przez napływową inteligencję skupioną wokół Klimatyki. Chramca poparł Zamoyski, a Janiszewskiego Stanisław Witkiewicz, który opublikował w „Przeglądzie Zakopiańskim” cykl artykułów zatytułowany Bagno.

W 1910 roku sanatorium Chramca spłonęło, a jego odbudowa doprowadziła doktora do bankructwa. W 1916 roku wyjechał z Zakopanego na zawsze.

Zmarł na zawał serca w Katowicach 31 grudnia 1939 roku. W 1952 roku jego doczesne szczątki zostały przeniesione do Zakopanego na Pęksowy Brzyzek, do rodzinnego grobowca.