Ważniejsze miejsca: domek przy ul. Zamoyskiego 33 willa „Jadwiniówka” przy ul. Zamoyskiego 32;

Bibliografia: Zdebski J., 1986; Radwańska-Paryska Z., Paryski W. H., 1995; Długołęcka-Pinkwart L., Pinkwart M., 1994; Białas W., 2005; Pinkwart M., 2007. [ZM]

Syn Tytusa Chałubińskiego urodził się 2 sierpnia 1860 roku w Warszawie (badacze mają wątpliwości, czy nie był to 20 sierpnia – por. m.in. Radwańska-Paryska Z., Paryski W. H., 1995, s. 138; Pinkwart M., 2007, s. 76; Wiesław Białas podaje datę 2 marca – por. Białas W., 2005, s. 144). Z wykształcenia inżynier chemik, z zamiłowania taternik. Zdaniem Paryskich był jednym z najlepszych taterników swoich czasów i doskonale znał całe Tatry (Wysokie, Zachodnie i Bielskie).

Chodził po górach od 1874 roku (miał czternaście lat) do roku 1911, początkowo z ojcem (w 1876 r. weszli z przewodnikiem na Wysoką). Rok później, w 1877, dokonał pierwszego wejścia na Mięguszowiecki Szczyt, co wtedy było znaczącym osiągnięciem. W latach osiemdziesiątych XIX wieku dokonał też trzeciego wejścia na Durny Szczyt (1881), drugiego wejścia na Baranie Rogi (1884) i pierwszego znanego wejścia na Młynarza (ok. 1885). W latach 1884–1885 wędrował też po Alpach.

W 1901 roku osiadł na stałe w Zakopanem. W 1911 był na swej ostatniej wycieczce tatrzańskiej ‒ wszedł wtedy na Żłobisty Szczyt, po raz pierwszy w życiu używając liny. W 1928 roku został członkiem honorowym Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Zmarł 17 kwietnia 1933 roku i został pochowany w grobowcu ojca na Starym Cmentarzu.

Galeria zdjęć