Ważniejsze miejsca: willa „Witkiewiczówka” na Antałówce 9, Stary Cmentarz przy ul. Kościeliskiej.
Bibliografia: Moździerz Z., 2014. [ZM]
Siostra Stanisława Witkiewicza urodziła się w 1850 roku w Paszawszu na Żmudzi. Po upadku powstania styczniowego, podobnie jak jej brat Stanisław i siostra Eugenia, pojechała wraz z zesłanym do Tomska na Syberii członkami rodziny – ojcem, matką, siostrą Barbarą i bratem Janem. Po śmierci żony brata Jana, Anny z Łopacińskich, zaopiekowała się jego dziećmi – Marią (Dziudzią), późniejszą artystką rzeźbiarką i Janem, późniejszym architektem. W 1904 roku zamieszkała wraz ze swą podopieczną w willi „Na Antołówce”, zaprojektowanej przez bratanka, Jana Witkiewicza Koszczyca.
Do końca życia była strażniczką pamięci brata Stanisława, publikując wspomnienia o nim (Stanisława Witkiewicza Testament. Wyjątki z listów do siostry sierpień 1914 – sierpień 1915. Kraków 1922; Wspomnienia o Stanisławie Witkiewiczu. Warszawa 1936). Zmarła w Zakopanem 27 czerwca 1940 roku i została pochowana w grobie swojego ukochanego brata Stanisława na Starym Cmentarzu (niektóre źródła podają, że na Nowym Cmentarzu, czego nie potwierdza administracja cmentarza).
