Ważniejsze miejsca: willa „Ornak” przy ul. Grunwaldzkiej 20, rodzinny grób na Starym Cmentarzu przy ul. Kościeliskiej.

Bibliografia: Zdebski J., 1986; Długołęcka-Pinkwart L., Pinkwart M., 1994; Radwańska-Paryska Z., Paryski W. H., 1995; Pinkwart M., 2007. [ZM]

Stanisław Sokołowski sen. (1865–1942)

Stanisław Sokołowski sen. urodził się w miejscowości Miłoszowa koło Krzeszowic. Był wybitnym leśnikiem (studia w Wiedniu, 1893–1896) – praktykiem i naukowcem, bojownikiem o ochronę lasów tatrzańskich i o utworzenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Profesor Wyższej Szkoły Lasowej we Lwowie (1904–1919), naukowy doradca majątków leśnych Fundacji Kórnickiej. Był autorem licznych prac naukowych i podręczników akademickich.

Jego żoną była rodowita góralka, Agnieszka z Walczaków (1866–1951), mistrzyni koronkarska i nauczycielka. Sokołowscy wybudowali w Zakopanem willę „Ornak” (1902), w którym profesor zamieszkał na stałe po przejściu na emeryturę w 1935 roku. Zmarł 31 sierpnia 1942 roku i został pochowany na Starym Cmentarzu na Pęksowym Brzyzku.

 

Marian Sokołowski (1894–1939)

Syn Stanisława Sokołowskiego sen., urodził się 22 lutego 1894 roku w Wiedniu. Botanik i leśnik (UJ, dr 1924), od 1934 profesor SGGW w Warszawie, taternik i alpinista, działacz ochrony przyrody. Specjalizował się w fitogeografii, fitosocjologii i hodowli lasu.

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich, potem służył w Wojsku Polskim do 1921 roku. Podobnie jak ojciec, walczył o ochronę przyrody Tatr i o stworzenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Opublikował liczne prace i artykuły związane z ochroną przyrody i Tatr. Był jednym z głównych wskrzesicieli polskiego taternictwa po zastoju wywołanym I wojną światową.

Zmarł 18 stycznia 1939 roku w Warszawie. Pochowany w rodzinnym grobie na Starym Cmentarzu przy ul. Kościeliskiej.

 

Stanisław Sokołowski jun. ( 900–1990)

Najmłodszy syn Stanisława Sokołowskiego sen., urodził się 14 sierpnia 1900 roku. Geolog (studia na UJ i AGH), profesor Instytutu Geologicznego w Warszawie, w młodych latach taternik – uprawiał taternictwo jedynie w pierwszych latach okresu międzywojennego – np. w 1925 roku, ze swym bratem Janem dokonał zimowego przejścia Orlich Turniczek, Orlej Baszty i Buczynowych Czub. W 1918 i 1920 roku jako ochotnik poszedł do Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej w 1939 roku.

Jako geolog był jednym z najwybitniejszych znawców Tatr i Karpat fliszowych. Autor licznych prac geologicznych, również z Tatr i Podtatrza.

Był odkrywcą wód termalnych na Podhalu. W latach 1961–1963 kierował wierceniami poszukiwawczymi i odkrył w Zakopanem na Antałówce na dużej głębokości ciepłą wodę. Był gorącym zwolennikiem ogrzewania geotermalnego. Zmarł 3 kwietnia 1990 roku w Warszawie. Pochowany na Starym Cmentarzu na Pęksowym Brzyzku.

Najmłodszym synem Stanisława Sokołowskiego sen. był Witold (1902–1989).

Galeria zdjęć