Wenanty Piasecki

Wenanty Piasecki urodził się 15 lipca 1832 roku w Magdalówce koło Tarnopola. Doktor wszech nauk lekarskich (studia – UJ, Uniwersytet Praski, dr 1870 UJ), propagator przyrodolecznictwa, teoretyk i nauczyciel wychowania fizycznego, jeden z pionierów ruchu gimnastycznego w Polsce, działacz „Sokoła”, w powstaniu 1863 komisarz Rządu Narodowego. Był jednym z pierwszych lekarzy osiadłych w Zakopanem.

Zakopane i Tatry poznał już w 1863 roku. W 1879 roku kupił od dra Ludwika Ganczarskiego duży kawał gruntu w Zakopanem przy obecnej ul. Jagiellońskiej, a w maju 1880 roku zamieszkał z rodziną w Zakopanem, prowadząc po dr. Ludwiku Ganczarskim w owym roku zakład wodoleczniczy w Kuźnicach.

Na zakupionym w Zakopanem gruncie, wybudował w latach 1880–1882 i Zakład Przyrodoleczniczy „Klemensówka”, który prowadził do 1898 roku, kiedy wydzierżawił budynki Albinowi Bauerowi, który urządził w nich pensjonat. W latach 1898–1907 prowadził mniejszy zakład leczniczy w swej pobliskiej willi „Mazowsze”, wzniesionej wg projektu Zygmunta Dobrowolskiego. W 1907 roku wyjechał do Linzu w Austrii, gdzie zmarł 25 lipca 1909 roku.

W latach międzywojennych uczczono go w Zakopanem nazwą: ulica Piaseckiego.

Eugeniusz Piasecki (1872–1947)

Synem Wenantego Piaseckiego był Eugeniusz Piasecki urodzony 13 listopada 1872 we Lwowie, lekarz (studia na UJ 1891–1896), teoretyk wychowania fizycznego, narciarz i taternik, działacz harcerski. Był profesorem Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1919–1939 i 1945–-1947. Turystykę w Tatrach uprawiał od młodych lat, od ok. 1900 roku także narciarstwo. Autor wielu prac z dziedziny wychowania fizycznego i medycyny.

W Zakopanem zamieszkał w 1880 roku, w latach 1883–1884 uczęszczał do Szkoły Przemysłu Drzewnego, medycynę ukończył w 1896 roku. Zmarł 17 lipca 1947 roku w Ptaszynie koło Cieplic, pochowany w Poznaniu.