Ważniejsze miejsca: willa „Koliba” przy ul. Kościeliskiej, willa „Pod Jedlami” na Kozińcu, grób na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.
Bibliografia: Pinkwart M., Zdebski J., 1988; Moździerz Z., 2003; Moździerz Z., 2013b. [ZM]
Urodził się 3 stycznia 1839 roku w Zakopanem Jeden z najsłynniejszych przewodników tatrzańskich zaprzyjaźniony z Tytusem Chałubińskim, cieśla, bliski współpracownik Stanisława Witkiewicza.
Był nieodłącznym przewodnikiem Chałubińskiego podczas wycieczek w Tatry. W 1874 roku brał udział z ks. Józefem Stolarczykiem i Tatarem w siódmym wejściu na Gierlach. W 1877 roku, wspólnie z Maciejem Sieczką i Ludwikiem Chałubińskim, dokonali pierwszego wejścia na Mięguszowiecki Szczyt. W 1884 roku z Ludwikiem Chałubińskim i Karolem Potkańskim dokonali drugiego wejścia na Baranie Rogi.
W następnym okresie swego życia Wojciech Roj współdziałał ze Stanisławem Witkiewiczem przy budowie kilku willi w stylu zakopiańskiego, m.in. willi: „Korwinówka” (potem „Oksza”) przy ul. Zamoyskiego (1895–1896), „Zofiówka” przy ul. Zamoyskiego (1895–1896), „Pod Jedlami” na Kozińcu (1896–1897). W zbiorach Muzeum Tatrzańskiego zachował się portret Wojciecha Roja namalowany przez Stanisława Witkiewicza (1902).
Zmarł 24 stycznia 1924 roku i został pochowany na Nowym Cmentarzy przy ul. Nowotarskiej
