Ważniejsze miejsca: grób na Nowym Cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej, Dworzec Tatrzański przy ul. Krupówki 12.
Bibliografia: Radwańska-Paryska Z., Paryski W.H., 1995. [MK]
Urodził się 5 lipca 1862 roku w Zakopanem. Przewodnik i ratownik górski. Senior zasłużonego rodu góralskiego osiadłego na Żywczańskim i na Krzeptówkach, z którego wywodziło się kilku przewodników i ratowników tatrzańskich. Początkowo Wawrytkowie używali nazwiska rodowego Krzeptowski, a po drugiej wojnie zaczęli używać pierwotnego nazwiska rodowego Gąsienica z przydomkiem Wawrytko.
Jakub został przewodnikiem tatrzańskim przed 1901 rokiem, a w 1906 uzyskał pierwszą klasę. Był autorem szeregu pierwszych wejść w Tatrach, także zimą. W latach 1903–1906 był jednym z budowniczych Orlej Perci. Przeniósł przez Tatry z Wyżnich Hagów w 1914 roku rękopis powieści Stefana Żeromskiego Zamieć.
Był jednym z założycieli TOPR i jednym z najaktywniejszych ratowników swego pokolenia. Uczestniczył w wyprawach po Ferdynanda Goetla, Stanisława Szulakiewicza i Klimka Bachledę. W 1919 roku zaprzestał działalności górskiej z powodów zdrowotnych. Był członkiem honorowym TOPR, Klubu Wysokogórskiego i PTT. Zmarł w Zakopanem 10 listopada 1950 roku. Przewodnikami i ratownikami byli czterej jego synowie: Józef (1889–1971), Andrzej (1900–1971), Wojciech (1903–1965) i Jakub (1908–1987) oraz dwóch wnuków: Wojciech syn Wojciecha i Józef syn Józefa.
