Ważniejsze miejsca: dawna Szkoła Przemysłu Drzewnego przy ul. Krupówki 8, willa „Sokołówka” przy ul. Makuszyńskiego 9, willa „Tuberoza” przy ul. Piłsudskiego 31, willa „Manru” (obecnie „Iskra”) przy ul. Grunwaldzkiej 22, willa „Eugenia” przy ul. Na Wilcznik 18; willa „Watra” przy ul. Zamoyskiego 2, willa „Słowianka” przy Drodze do Białego 10.

Bibliografia: Kenarowa 1978; Moździerz Z., 2013b; Ludwisiak W, 2016. [ZM]

Urodził się 13 kwietnia 1897 roku w Kołomyi. Architekt (Politechnia Lwowska, 1917–1926), malarz (Szkoła Przemysłowa we Lwowie, 1922–1924), nauczyciel i dyrektor Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (1926–1939), twórca Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. W Zakopanem mieszkał w latach 1926–1939. Początkowo współpracował ze Stefanem Meyerem i Karolem Stryjeńskim w ramach pracowni projektowej, która zostaje rozwiązane w 1930 roku. Od 1931 roku prowadził wraz z żoną Stanisławą, z domu Krug (1903–1971) – którą poślubił 28 grudnia 1928 roku we Lwowie – działalność projektowo-budowlaną. Ich dziełem są m.in. wille: „Sokołówka” dra Olgierda Sokołowskiego przy ul. Makuszyńskiego (1932), „Tuberoza” Józefa Krona przy ul. Piłsudskiego (1932), willa „Pod Okopą” dra Fomenki ob. przy ul. Makuszyńskiego (1934), willa „Manru” J. Korna przy ul. Grunwaldzkiej (1934), „Pod gwiazdami” Ewy Szelburg-Zarembiny i Józefa Zaremby przy ul. Piłsudskiego (1936), „Eugenia” Bronisława Klimczaka na Wilczniku (1936), Barbary Sendzimir przy ul. Orkana (1936), „Watra” J. Stopki „Borowego” przy ul. Zamoyskiego (1936–1937), „Słowianka” Antoniego Lichnowskiego przy ul. Grunwaldzkiej, ob. Droga do Białego (1937).

Okupację małżonkowie spędzili we Lwowie, a w 1945 roku wrócili do Zakopanego, w którym Marian Wimmer ponownie objął stanowisko dyrektora Szkoły Przemysłu Drzewnego. 1 grudnia 1945 roku wyjechał ostatecznie z Zakopanego do Łodzi, gdzie zaangażował się w tworzenie Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej. Zmarł 21 września 1970 roku w Krakowie.

Galeria zdjęć