Ważniejsze miejsca: willa „Mazowiecka” przy ul. Piaseckiego 6; grób na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.

Bibliografia: Długołęcka-Pinkwart L., Pinkwart M., 1994; Radwańska-Paryska Z., Paryski W. H., 1995; Pinkwart M., Długołęcka-Pinkwart L., 2006; Witkiewicz-Schiele E., 2016.

Syn Kazimierza Schiele, urodził się 19 lutego 1920 roku. Taternik, narciarz, grotołaz, lotnik, szybownik i pisarz.

Taternictwo uprawiał jeszcze przed II wojną światową (początkowo z ojcem). Po maturze, którą zdał w 1938 roku, uczył się w podchorążówce lotniczej w Radomiu. Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku dostał się do niewoli niemieckiej, ale uciekł. Wrócił do Zakopanego, po czym przez Tatry i Węgry dotarł na Zachód. W latach 1940–1945 był pilotem RAF, walczył latając w Dywizjonie 308. Dosłużył się rangi kapitana.

W 1946 roku powrócił do Polski. Mieszkając w Zakopanem w willi „Mazowiecka” (ul. Piaseckiego 6) stał się jednym z aktywniejszych grotołazów. Uprawiał też szybownictwo, startując w wielu zawodach. Od 1947 roku ogłaszał w czasopismach artykuły o tematyce lotniczej, szybowcowej, taternickiej i alpinistycznej. Opublikował cztery książki wspomnieniowe: Spitfire (Katowice 1957), Blisko nieba (Katowice 1966), Wspinaczka po chmurach (Warszawa 1979) i W cieniach chmur (Kraków 1987). Zmarł 22 marca 1986 roku i został pochowany na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.

Galeria zdjęć